Baszta Swawola w Wieluniu po renowacji [FOTO]

Na zlecenie miasta za ok. 300 tys. zł przeprowadzono prace konserwatorskie i restauratorskie pozostałości baszty i przyległego muru. Odnowiony i właściwie wyeksponowany zabytek cieszy oczy mieszkańców i turystów.

- Teraz nie ma porównania do tego, co było. Najważniejsze, że to zabytek został odpowiednio zabezpieczony i uzupełniono braki. A też ładnie wygląda. Nie w każdym mieście można zobaczyć takie coś. Mieszkam tutaj 60 parę lat, więc pamiętam, jak było tutaj gospodarstwo rolne. Obok reliktu hodowano krowy, owce, świnie. Dlatego też tak zostało to zapuszczone. Kamienie odpadały, woda i mróz niszczyły mur, nawet wrastały w niego drzewa - opowiada mieszkaniec sąsiedniego bloku.

Renowację poprzedziły wykopaliska archeologiczne. W murowanych reliktach natrafiono na fragmenty przegniłego drewna. Uznaje się to za kolejny dowód na to, że od wieku XIII do przynajmniej drugiej połowy XIV w. istniały w Wieluniu umocnienia drewniano-ziemne.

- Przyjmuje się, że mury miały powstać w czasach Kazimierza Wielkiego. Ale tak naprawdę jest mało realne, aby to była jednorazowa inwestycja, ze względu na znaczne koszty. Nawet Malbork, stolica zakonu krzyżackiego, miał przez długi czas murowane bramy, a fortyfikacje drewniano-ziemne. Nie byłoby więc to niczym dziwnym w przypadku takiego ośrodka jak Wieluń. Istnienie takich umocnień potwierdziliśmy już w dwóch miejscach, być może w przyszłości uda się w kolejnych - mówi Waldemar Golec, szef działu archeologicznego Muzeum Ziemi Wieluńskiej.

Możliwość podziwiania fragmentów fortyfikacji w różnych częściach miasta w dużym stopniu zawdzięczamy licznym pracom rekonstrukcyjnym. Po 1823 r. mury były bowiem stopniowe rozbierane, gdyż nie spełniały już swojej funkcji, szpeciły miasto, a gdzieniegdzie groziły zawalaniem. Pozostałości muru mieszkańcy wykorzystywali jako ściany swoich budynków, w przypadku Swawoli - gospodarczych.

- Nie ma w Polsce środkowej drugiego takiego miasta pokroju Wielunia, które miałoby tak dobrze zachowane relikty dawnych obwarowań miejskich. Trzeba przyznać, że dużo w tym zakresie zostało zrobione, ale mamy jeszcze wiele do wyeksponowania - przekonuje prof. Tadeusz Olejnik.