90 lat wieluńskiego muzealnictwa

W czterech salach dawnego zamku królewskiego zgromadzono cenne zbiory numizmatyczne, archeologiczne i dokumenty. Tak wyglądały początki wieluńskiego muzeum, pierwszej tego typu placówki w regionie. Zorganizowana od podstaw przez społeczników, została otwarta 10 października 1926 roku. Dokładnie w 90. rocznicę historycznego wydarzenia do Wielunia zjechali muzealnicy z całego województwa łódzkiego, by dyskutować o tradycjach i perspektywach działalności wystawienniczej.

Z przedwojennych zbiorów Muzeum Ziemi Wieluńskiej nie ostały się niestety żadne eksponaty. Zostały wywiezione, rozkradzione tudzież zniszczone w czasie II wojny. Na odrodzenie instytucji muzealnej trzeba było czekać do 1964 r. Współcześnie muzeum może poszczycić się różnorodną działalnością. Placówka już dawno przestała pełnić funkcję wyłącznie “magazynu” na eksponaty. Oprócz wystaw w obiekcie przy Narutowicza organizowane są konferencje, koncerty, warsztaty, spotkania z ciekawymi ludźmi, promocje nowych publikacji. Interesujące rzeczy dzieją się również w oddziale MZW w Ożarowie.

Wieluńscy muzealnicy angażują się także w rozmaite działania poza murami muzeum. I stale poszerzają swoje horyzonty, m.in. poprzez kontakty z pracownikami innych muzeów. Temu też m.in. służyło kolokwium pt. „Tradycje i perspektywy muzealnictwa województwa łódzkiego”, poświęcone w głównej mierze wystawiennictwu. Muzeum Ziemi Wieluńskiej zorganizowało kolokwium we współpracy z zarządem oddziału łódzkiego Stowarzyszenia Muzealników Polskich. W podwójnej roli wystąpił dyrektor MZW Jan Książek, który od kilku miesięcy pełni funkcję prezesa oddziału SMP.

- Możemy mówić o wielkim odrodzeniu muzealnictwa, bo do naszych placówek przychodzi się coraz częściej, są coraz prężniejsze, otwierają się na widza - przekonuje Książek. - To właśnie w muzeach młodzi ludzie pobierają pierwsze nauki regionalizmu, zdobywają wiedzę, ale to co najważniejsze - mają tutaj zaszczepionego bakcyla zaciekawienia, które później przekłada się na chęć bywania w miejscach kultury. Muzealnicy mają swoją ogromną misję, która przejawia się również w chęci kształtowaniu gustów społeczeństwa, by dostrzegać to co piękne i wartościowe.

Pierwszy okres działalności wieluńskiego muzealnictwa nierozerwalnie wiąże z osobą Felicji Rymarkiewiczowej, właścicielki majątku w podwieluńskim Niedzielsku. Jako pomysłodawczyni i wielka orędowniczka powstania muzeum przed 90 laty poświęciła swój czas i znaczne środki finansowe na zgromadzenie, a następnie udostępnienie zbiorów.

W 1936 r. przeniesiono muzeum do budynku dawnej cerkwi, który odkupiono od gminy prawosławnej (dziś siedziba Wieluńskiego Domu Kultury). Tam funkcjonowało do 1939 r. Przeszło dwadzieścia lat później trudu reaktywacji instytucji muzealnej podjął się - wtedy jeszcze student - Tadeusz Olejnik, późniejszy długoletni dyrektor MZW i autor m.in. monografii Wielunia. Zanim zbiory ulokowano w przebudowanym klasztorze z początku XVII w., gdzie muzeum funkcjonuje do dziś, Olejnik przez pięć lat prowadził placówkę w kilku pokojach sąsiedniego budynku.

Z okazji 90-lecia wieluńskiego muzealnictwa MZW wraz z Pocztą Polską wydało okolicznościową pocztówkę. Można ją nabyć za złotówką w siedzibie muzeum, a także w urzędach pocztowych na terenie Wielunia.