Z dziejów muzeum w Wieluniu. W 1964 r. reaktywowano MZW, a pięć lat później jego siedzibą stał się dawny klasztor sióstr bernardynek

W tym roku przypada jubileusz 60 lat działalności odrodzonego Muzeum Ziemi Wieluńskiej. W 1964 r. reaktywowano muzeum, by pięć lat później ulokować je w odrestaurowanym klasztorze pobernardyńskim. Współczesne muzeum już dawno przestało pełnić funkcję wyłącznie “magazynu” na eksponaty i może poszczycić się wielowymiarową działalnością. Oddziałem MZW jest Muzeum Wnętrz Dworskich w Ożarowie.

Początki muzealnictwa w Wieluniu sięgają prawie 100 lat wstecz i wiążą się z osobą Felicji Rymarkiewiczowej, właścicielką majątku w podwieluńskim Niedzielsku. Jako pomysłodawczyni i wielka orędowniczka powstania muzeum poświęciła swój czas i znaczne środki finansowe na zgromadzenie, a następnie udostępnienie zbiorów. Znalazły one swoje miejsce w czterech salach klasycystycznego pałacu wzniesionego na fundamentach dawnego zamku. 10 października 1926 r. w Wieluniu uroczyście otwarto Muzeum Ziemi Wieluńskiej Polskiej Macierzy Szkolnej

“Już od kilku lat kiełkowała myśl stworzenia muzeum historycznego w Wieluniu, jako ośrodka prastarej Ziemi Rudzkiej, później nazwaną Wieluńską, tak bogata w historyczne pamiątki chwalebnej naszej przeszłości. I myśl ta pozostała by może jeszcze długie lata w krainie projektów, gdyby Wieluńskie Koło Macierzy Szkolnej nie zabrało się energicznie do realizacji tej myśli” - tak donosił o otwarciu muzeum tygodnik “Głos Ziemi Wieluńskiej”.

W 1936 r. przeniesiono muzeum do budynku dawnej cerkwi, który odkupiono od gminy prawosławnej (dziś jest to siedziba Wieluńskiego Domu Kultury). Tam funkcjonowało do 1939 r. W czasie II wojny światowej zbiory muzealne zostały zniszczone i rozgrabione.

W latach 60. trudu reaktywacji instytucji muzealnej podjął się - wtedy jeszcze student - Tadeusz Olejnik, późniejszy długoletni dyrektor MZW i autor wielu publikacji o ziemi wieluńskiej. Olejnik najpierw zorganizował Towarzystwo Przyjaciół Muzeum Ziemi Wieluńskiej, a owocem tych działań było powołanie z początkiem 1964 r. muzeum. Jego siedzibę stanowiły dwa niewielkie pokoiki w oficynie w podwórzu sąsiadującym z dawnym klasztorem ss. bernardynek z początku XVII w.

Pięć lat trwał wielki remont dawnego klasztoru na potrzeby muzeum. 1 września 1969 roku wprowadzono tutaj pierwszą wystawę, poświęconą bombardowaniu Wielunia. Kolejnej przeprowadzki już nie było. MZW funkcjonuje z powodzeniem w dawnym klasztorze po dziś dzień, a docelowo do celów muzealnych przystosowany zostanie również kościół pobernardyński, kupiony przez gminę w 2022 r.

Muzeum Ziemi Wieluńskiej posiada bogate zbiory archeologiczne, etnograficzne, historyczne, także dzieła sztuki. Oprócz wystaw w obiekcie przy Narutowicza organizowane są sesji naukowe i popularnonaukowe, sympozja, koncerty, warsztaty, spotkania z ciekawymi ludźmi, promocje nowych publikacji. Pokaźny jest dorobek wydawniczy MZW, za który placówka została uhonorowana prestiżową nagrodą Superekslibris.

ZOBACZ RÓWNIEŻ: Jubileusz 60 lat Odrodzonego Muzeum Ziemi Wieluńskiej