W muzeum o gimnazjum dla dziewcząt w Wieluniu [ZDJĘCIA]

"Pensja i Gimnazjum Humanistyczne Żeńskie Pelagii Zasadzińskiej w Wieluniu 1883-1939" to już dziewiętnasta publikacja, która ukazuje się pod szyldem Wieluńskiego Towarzystwa Naukowego. Choć publikacja jest niezbyt obszerna, jej przygotowanie wymagało od prof. Tadeusza Olejnika wielkiego wysiłku. Większość archiwalnych dokumentów uległa bowiem zniszczeniu.

Utworzenie pensji dla dziewcząt w zaborze rosyjskim pod koniec XIX wieku było dużym wyzwaniem. Był to czas intensywnej rusyfikacji szkolnictwa i administracji, będącej następstwem powstania styczniowego.

- Pelagia Zasadzińska miała wtedy zaledwie 25 lat. Ale utworzenie szkoły było wyzwaniem nie tylko ze względu na ciężką sytuację polityczno-społeczną. Nie było wówczas przekonania, a w miastach prowincjonalnych w szczególności, że trzeba kształcić również dziewczęta – wyjaśniał prof. Tadeusz Olejnik.

Podczas spotkania w muzeum historyk przybliżył dzieje żeńskiego gimnazjum, prezentując archiwalne zdjęcia. Przez ponad 20 lat nauczanie odbywało się w języku rosyjskim. Gdy w 1905 wprowadzono język polski, w placówce funkcjonowały już cztery klasy. Przed wybuchem I wojny światowej uczyło się w niej ok. 100 dziewcząt rocznie. W czasie okupacji otwierano kolejne wyższe klasy, a maturalna (ósma) powstała już po odzyskaniu niepodległości. Pierwsze maturzystki opuściły mury gimnazjum w 1923 r. Dziewięć lat później Pelagia Zasadzińska została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi.

Prof. Olejnik nie krył zadowolenia z faktu, że spadkobiercą szkoły czuje się I LO. Dzięki staraniom szkolnej społeczności odnowiona została mogiła Pelagii Zasadzińskiej na wieluńskim cmentarzu. Przedstawicieli szkoły z ulicy Nadodrzańskiej nie zabrakło na spotkaniu w muzeum.

Książkę "Pensja i Gimnazjum Humanistyczne Żeńskie Pelagii Zasadzińskiej w Wieluniu 1883-1939" można kupić w Muzeum Ziemi Wieluńskiej w cenie 25 zł.