Terenówką do Czarnobyla. Zobaczcie, jak wygląda to miejsce w obiektywie Tomasza Wielgosika z Krzeczowa

Reaktor numer 4 elektrowni atomowej w Czarnobylu wybuchł dokładnie 26 kwietnia 1986 roku. Jak wygląda to miejsce po latach? Mariusz Kulbat i Kamil Lorencki z Działoszyna oraz Tomasz Wielgosik z Krzeczowa rok temu wraz z ekipą wybrali się samochodami terenowymi z napędami 4x4 do Czarnobyla. W rocznicę wybuchu przypominamy państwu fotorelację z tej niezwykłej wyprawy.

Pojechaliśmy w podróż Jeepem Grand Cherokee. Zbiórka całej ekipy czyli 9 samochodów i spotkanie z przewodnikiem Michałem zaplanowano na stacji CPN, po stronie ukraińskiej, 70 km od granicy. Stamtąd ruszyliśmy w kierunku Kijowa, gdzie mieliśmy pierwszy nocleg oraz zaplanowaną wycieczkę kanałami deszczowymi wydrążonymi w górze pod twierdzą. To jednak był tylko przedsmak tego, co nasz czeka kolejnego dnia. Z Kijowa ruszyli z nami trzej przewodnicy, którzy mieli nam towarzyszyć przed 4 dni w strefie- relacjonował wyprawę Tomasz Wielgosik.

Pierwszy dzień w strefie ekipa spędziła na zwiedzaniu trzech opuszczonych wiosek, najbardziej wysuniętych na północ, po lewej stronie rzeki Dniepr. Pustostany, pozostawione domki drewniane, cerkiew od środka. Te widoki zrobiły na zwiedzających duże wrażenie. Drugi dzień wyprawy upłynął ekipie na zwiedzaniu słynnej anteny radiowej, tzw. "Oko Moskwy".

Być tam pod nimi i nie wejść na nie? Oczywiście oficjalnie nie wolno, ale co zakazane smakuje najbardziej, więc ruszyliśmy na drabinki. Większości wystarczyło dotrzeć do pierwszej platformy łączącej sekcje, która była na wysokości około 40 metrów. Kilku osobom udało się dotrzeć na samą górę, ponoć widoki mega. W oddali widzieliśmy opuszczone miasto Prypeć oraz sarkofag i pozostałe reaktory. Po zrobieniu wspólnych zdjęć pod "Okiem Moskwy" ruszyliśmy do najbardziej oddalonej wioski, gdzie po latach od wybuchu nieliczne osoby powracały do swoich domostw. I tak dojechaliśmy do tzw. samosiołów, gdzie para starszych osób ugościła naszą 20 osobową ekipę w drewnianym domku, częstując- wspomina Tomasz Wielgosik.

Drugi dzień wyprawy zakończony został zwiedzaniem w Czarnobylu pomników, które przetrwały i innych zabytków.

Kolejnego dnia ekipa ruszyła pod elektrownię. Po obejrzeniu kominów chłodniczych, słynnego muralu i zrobieniem pamiątkowych zdjęć na tle reaktorów, ekipa została zaskoczona obiadem podanym na stołówce pracowniczej na terenie elektrowni.

Szokiem dla nas był obiad. Zorganizowali nam obiad w miejscowej stołówce pracowniczej na terenie elektrowni. Po obiedzie udaliśmy się pod sarkofag i pomnik ku czci tych, którzy ocalili świat. Następnie wjechaliśmy do miasta Prypeć. Zwiedzanie rozpoczęliśmy od placu centralnego. Przejeżdżając oglądaliśmy niszczejące bloki. W niektórych miejscach dosłownie widoki jak horroru. Ostatni, czwarty dzień również poświęciliśmy na zwiedzanie miasta. Tym razem zwiedzaliśmy 16 piętrowe bloki. Widok na dachu wspaniały- dodaje Tomek.

Widok wesołego miasteczka, diabelskiego młyna, kina czy przedszkola zrobił na zwiedzających ogromne wrażenie. Kończąc 4 dzień w strefie wykluczenia, każdy musiał przejść przez bramki skanujące, by sprawdzić, czy ekipa nie została skażona promieniowaniem.

W samym jednym ostatnim dniu pieszo zrobiliśmy 20 km po mieście. W strefie, poruszając się samochodami po całym obszarze przejechaliśmy ponad 200 km. Startując z domu przez Kijów do Czarnobyla pokonaliśmy 1 280 km. I taka sama droga czekała nas w ostatni dzień. Wycieczka super, mega po prostu. Nawet nie da się tego opisać słowami. Pozostanie to nam długo w pamięci- podsumowuje wyprawę Tomek Wielgosik.