Te osiedla w Wieluniu zbudowano w czasie niemieckiej okupacji ZDJĘCIA

Wieluń mógłby wyglądać dziś zupełnie inaczej, gdyby niemiecki okupant wcielił w życie koncepcję odbudowy zbombardowanej tkanki miejskiej na hitlerowską modłę. Miasto miało zatracić swój średniowieczny charakter i zabytkowy układ urbanistyczny. Plany te kreślił czołowy architekt III Rzeszy Herman Jansen. W archiwach zachowały się szkice Jansena, na których widoczne są m.in. gmachy urzędu skarbowego, nowego ratusza, siedziby partii nazistowskiej. Na ich podstawie powstała makieta, która znajduje się w zbiorach Muzeum Ziemi Wieluńskiej. Ostatecznie w okresie II wojny Niemcy zdołali zbudować w Wieluniu dwa osiedla mieszkalne, których charakterystyczna architektura zachowała się do dziś.

Jedno to tzw. Berlinek, którego projektant nawiązał do zabudowy niemieckich wsi. W latach 40. wzniesiono budynki w rejonie dzisiejszych ulic Ludowej, Wspólnej, Robotniczej i Kościuszki. Jak podaje prof. Tadeusz Olejnik, osiedle było przeznaczone dla Niemców przesiedlanych z niemieckich miast bombardowanych przez aliantów. Każdy dom był przeznaczony dla dwóch rodzin, a wszystkie powstały według jednego projektu (murowane, parterowe, na planie prostokąta, z częścią centralną krytą dachem dwuspadowym z dachówki).

Do czasów współczesnych zachowało się ok. 10 budynków, głównie przy ul. Ludowej. Pozostałe zostały usunięte, a w ich miejscu powstała nowa zabudowa jednorodzinna. Osiedle sukcesywnie się rozrasta, powstają nowe ulice. Jedno się jednak nie zmienia – po 76 latach od zakończenia drugiej wojny ta część Wielunia nadal potocznie nazywana jest „Berlinkiem”.

Określenie „osiedle poniemieckie” na stałe przylgnęło natomiast do zespołu budynków mieszkalnych znajdujących się przy równoległych do siebie ulicach Skłodowskiej-Curie, Roosevelta i Paderewskiego. Tutaj Niemcy okupując Wieluń postawili na bardziej miejską architekturą. Wznieśli dwukondygnacyjne budynki wielorodzinne z użytkowymi poddaszami.

Ich znakiem rozpoznawczym są ostro nachylone dwuspadowe dachy z lukarnami doświetlającymi poddasza, które pokryto czerwoną dachówką (obecnie część budynków posiada już inne poszycie). Od czasów okupacji do dziś zachowały się też urządzone przy budynkach niewielkie ogrody.

CZYTAJ RÓWNIEŻ: Tak Niemcy chcieli odbudować zbombardowany Wieluń