Nasza Loteria NaM - pasek na kartach artykułów

Ścieżki spacerowe do 65 km od Łęczycy. Sposoby na spędzenie czasu - weekend 4 - 5 maja

Redakcja Strony Podróży
Redakcja Strony Podróży
Wideo
od 16 lat
Szukasz pomysłu na ciekawą ścieżkę na spacer w okolicy Łęczycy? Oto nasze sugestie, gdzie można się wybrać. Mamy 3 ciekawe trasy. Mają różny czas przejścia, dzięki temu każdy powinien znaleźć coś dla siebie. Wspólnie z Traseo proponujemy Wam 3 trasy na spacer wśród zieleni w odległości do 65 km od Łęczycy. Co tydzień wybieramy inny zestaw. Przekonaj się, jakie trasy spacerowe niedaleko Łęczycy warto sprawdzić w weekend.

Spis treści

Ścieżki spacerowe w pobliżu Łęczycy

We współpracy z Traseo przygotowaliśmy dla Was 3 trasy spacerowe w odległości do 65 km od Łęczycy, które wypróbowali inni spacerowicze. Wybierz najlepszą dla siebie.

Zanim wyruszysz w trasę, sprawdź, jaka będzie pogoda. W sobotę 04 maja w Łęczycy ma być 26°C. Nie powinno padać. W niedzielę 05 maja w Łęczycy ma być 25°C. Prawdopodobieństwo pojawienia się deszczu wynosi 22%.

🌳 Trasa spacerowa: Lubuska Droga św. Jakuba: Gniezno – Murowana Goślina – Słubice

  • Stopień trudności: 1.0
  • Dystans: 285,04 km
  • Czas trwania spaceru: 95 godz. i 1 min.
  • Przewyższenia: 139 m
  • Suma podejść: 1 756 m
  • Suma zejść: 1 805 m

Trasę dla spacerowiczów z Łęczycy poleca SPDSJ

Lubuska Droga św. Jakuba łączy już istniejącą i od kilku lat służącą pielgrzymom Wielkopolską Drogę św. Jakuba, która biegnie z Gniezna przez Poznań, Głogów, Zgorzelec do Pragi, z drogami niemieckimi w Brandenburgii. Zaczyna się w Murowanej Goślinie od kościoła parafialnego pw. św. Jakuba i prowadzi przez Oborniki, Szamotuły, Ostroróg, Obrzycko, Wronki, Biezdrowo, Sieraków, Międzychód, Pszczew, Rokitno, Międzyrzecz, Bledzew, Lubniewice, Sulęcin, Ośno Lubuskie, Rzepin do Słubic i Frankfurtu nad Odrą.

Jej przebieg na Ziemi Lubuskiej i w Zachodniej Wielkopolsce w większości wyznacza Europejski Długodystansowy Szlak Pieszy E11. Jest ona naturalnym przedłużeniem Drogi Polskiej (Camino Polacco) z Olsztyna przez Toruń do Gniezna i najkrótszym szlakiem pątniczym prowadzącym z Wielkopolski w kierunku zachodnim. Liczy ok. 250 km (z odcinkami alternatywnymi trochę więcej), łączy ponad 50 miejscowości. Wiedzie wpierw przez rolnicze krajobrazy Wielkopolski, aby od okolic Wronek i Sierakowa skrajem Puszczy Noteckiej wnikać coraz głębiej w rozległe lasy Ziemi Lubuskiej, z rzadka tylko ukazując szersze widoki pól i jezior. Te piękne okolice mają także niezwykle ciekawą historię, o której świadczą nie tylko dokumenty, ale też wspaniałe zabytki kultury materialnej i duchowej.

Droga Lubuska stanowi część wspólnego polsko-niemieckiego projektu noszącego nazwę: „Drogi św. Jakuba na wschód i zachód od Odry – Jakobsweg östlich und westlich der Oder“. W latach 2005-07 został on przygotowany i opracowany przez polskich i niemieckich studentów pod kierunkiem naukowym prof. dr Ulricha Knefelkampa z Katedry Historii Średniowiecznej i Regionalnej Historii Kultury Uniwersytetu Europejskiego Viadrina we Frankfurcie nad Odrą.

Podczas wyjazdów i wędrówek projektowanym szlakiem wytyczono jego przebieg, wykonano opis i stosowną dokumentację. Zostały także przeprowadzone badania źródeł i przekazów historycznych pozwalających na odtworzenie przebiegu dawnych traktów handlowych oraz szlaków pielgrzymkowych. W dniu 4 lipca 2007 roku odbyło się w Słubicach uroczyste symboliczne otwarcie Lubuskiej Drogi św. Jakuba, ale wtedy nie poszły za tym dalsze działania. Brakowało oznakowania i infrastruktury. Nie wydano też przewodnika ani żadnych materiałów promocyjnych. Te drogi istniały tylko wirtualnie, a skąpa i trudno dostępna informacja w internecie znana była bardzo nielicznym. Ostatnio jednak sytuacja zaczęła się zmieniać. Wiosną 2010 roku ruszyło znakowanie w Brandenburgii i w dwóch polskich przygranicznych powiatach Słubice i Sulęcin, które ukończono jesienią. Instalowane są też tablice informacyjne i miejsca odpoczynku. Jest to współdziałanie strony polskiej i niemieckiej w ramach Euroregionu „Pro Europa Viadrina” obejmujące 114 km szlaku w Polsce i 221 km w Niemczech. Dlatego Stowarzyszenie „Przyjaciele Dróg św. Jakuba w Polsce” podjęło inicjatywę mającą na celu realizację pozostałej części szlaku w Wielkopolsce i powiecie międzyrzeckim. Chodzi o stworzenie komplementarnej przestrzeni Drogi św. Jakuba, ze spójnym oznakowaniem, promocją, informacją, itd. Przygotowywane jest również wydanie przewodnika w języku polskim i niemieckim opisującego całą Drogę Lubuską od Murowanej Gośliny do granicy.
Nawiguj


🌳 Trasa spacerowa: Śnieżycowy Raj

  • Stopień trudności: 2.0
  • Dystans: 9,18 km
  • Czas trwania spaceru: 413775 godz. i 39 min.
  • Przewyższenia: 85 m
  • Suma podejść: 356 m
  • Suma zejść: 365 m

Trasę dla spacerowiczów z Łęczycy poleca Kuba1988

Śnieżycowy Jar - wczesną wiosną.

Rezerwat przyrody Śnieżycowy Jar. To magiczne miejsce przyciąga setki ludzi wczesną wiosną aby podziwiać gęsto rosnące w tym miejscu śnieżyce wiosenne. Kwiaty te tworzą piękne białe dywany ścielące głębię tych lasów. Osobą które nigdy tu nie były postaram się przybliżyć to miejsce. Na początku warto zaznaczyć, że w okresie kwitnięcia śnieżycy przy okazji dni wolnych teren ten jest użytkowany przez setki ludzi. Trasa oraz parkingi w okół rezerwatu są oblegane, dlatego warto zaplanować wypad tutaj w tygodniu lub w godzinach rannych aby uniknąć tłoku. Jednak dla osób, które wybierają się tutaj na niedzielny spacer trasa, którą zaproponowałem może być alternatywą,dzięki niej poza śnieżycą zobaczymy kilka innych mniej uczęszczanych miejsc.

Trasę zaczynamy przy parkingu zlokalizowanym niedaleko miejscowości Uchorowo (pierwszy drogowskaz na Śnieżycowy Jar) - (1). Początek szlaku, aż do samego rezerwatu jest oznakowany tablicami, poruszamy się leśną drogą przez odcinek 1,4km. Docieramy do głównej drogi w ramach obszaru która łączy miejscowości Starczanowo i Szymankowo (2). Tutaj znajduje się początek ścisłego rezerwatu, obowiązuje ścisły zakaz poruszania się poza wytyczonym szlakiem. Po około 400 m, docieramy do pierwszych ścieżki wyłożonej drewnem, od tego miejsca możemy śmiało obserwować piękno natury. (3) i (4). Ścieżka w tym miejscu nie jest zbyt szeroka, dlatego przy dużym ruchu jest tutaj naprawdę tłoczno. My ruszamy dalej kierując się w kierunku południowym, po około 300 m, docieramy do tablicy informacyjnej z mapą (5). W tym miejscu skręcamy w lewo. Po kilkudziesięciu metrach schodzimy z wytyczonej trasy tuż obok narysowanego na drzewie oznaczeniu (6). Skręcamy w prawo i kierujemy się mniej uczęszczanym leśnym duktem do brzegu rzeki Warty. Rzeka ta w tym miejscu płynie bardzo malowniczo, otoczona lasami po obu brzegach. Warto zostać tutaj na kilka chwil i podziwiać wartki nurt tej rzeki. Poruszamy się wysoką skarpą w górę rzeki, wytyczoną ścieżka, podziwiając dalej jej uroki.
Po 400 m docieramy do szerokiego rozlewiska (8), widzimy przed sobą koryto rzeki, oraz stare jej zakole. Kilkadziesiąt metrów dalej (9) stajemy przed tablicą informującą o grodzisku stożkowatym (10). Po drugiej stronie bagien znajduje się archeologiczne grodzisko Ostrowa Radzimskiego. Na widocznej dobrze wyspie znajdował się spory gród w okresie od XIII do XVI wieku. Dziś prowadzone są tam prace archeologiczne. Kierujemy się dalej wzdłóż rozlewisk cały czas mając po prawej stronie wspomnianą wyspę. Po około 300 m skręcamy w lewo z wytyczonej ścieżki, w leśny dukt prowadzący w górę. Od tego momentu droga prowadzi nie uczęszczaną trasą ale bardzo tajemniczą, na górze docieramy do niewielkiej polany (11). Idziemy dalej w kierunku północnym, jednocześnie wchodząc w wąwóz małej rzeczki, idziemy około 1 km pod górę (12). Docieramy do skrzyżowania z głównym szlakiem, z którego wcześniej zboczyliśmy kierując się w stronę rzeki (13). Podążamy w kierunku rezerwatu tak aby po około 500m natrafić na skrzyżowanie dróg (14). Tutaj następuje dowloność powrotu do parkingu. Dla osób chcących jeszcze raz przejść doliną śnieżycy idziemy w jej kierunku. Natomiast dla osób, które chcą zboczyć z głównego szlaku i przejść dzikim leśnym duktem, na którym często możemy spotkać sarny i jelenie proponuję skręcić w prawo(15). Tą cichą i spokojną drogą docieramy po około 1,5 km do wspominanej wcześniej trasy pomiędzy Starczanowem i Szymankowem, skręcamy w lewo i po kilku dziesięciu metrach docieramy do drogi w prawo, którą wracamy do parkingu.
Na koniec warto dodać, że opisany obszar graniczy, a częściowo narusza Poligon wojskowy, dlatego gdzieniegdzie możemy spotkać tablice informacyjne,.
Nawiguj


🌳 Trasa spacerowa: Nietypowe miejsca starej Warszawy - z Nowolipek na Powiśle

  • Stopień trudności: 1.0
  • Dystans: 7,42 km
  • Czas trwania spaceru: 1 godz. i 47 min.
  • Przewyższenia: 536 m
  • Suma podejść: 2 043 m
  • Suma zejść: 1 743 m

Mar.now poleca trasę mieszkańcom Łęczycy

Naszą nietypową wycieczkę - marsz po Warszawie - zaczynamy u zbiegu ul. Anielewicza i Al. Jana Pawła II, świetnie skomunikowanego ze ścisłym centrum miasta (Dw. Centralnym itp).
Maszerując wzdłuż Anielewicza na całej jej długości aż do Zamenhofa mijamy po drodze zabudowę Muranowa - okolicy powstałej na ruinach getta oraz Skwer Willy'ego Brandta z jego pomnikiem . Udajemy się w ulicę Nalewki, gdzie znajdował się w XIV w. wodociąg miejski, złożony z "nalewek" czyli skrzyń piętrzących wodę.
Tyłami ul. Dubois dostajemy się do Al. Andersa i dalej Muranowskiej, kierując w stronę Cytadeli (za hotelem Ibis). Po drodze mijamy Pałac Sapiehów - dzisiejszy budynek specjalnych szkół i przedszkola. Docieramy do wzgórza z krzyżem od strony Zakroczymskiej i 20 m za nim - Fortu Legionów. Naprzeciwko przy ul. Sanguszki 1 widać jasną bryłę potężnego gmachu Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych. To w jego okolicy kończy się podziemny tunel, jeden z kilku odnóg labiryntu, prowadzących z Fortu Legionów. Ma być oddany do zwiedzania jako podziemna trasa turystyczna.
Ulicą Międzyparkową docieramy do Bonifraterskiej, dalej - skręcamy w lewo w Świętojerską, mijając Instytut Rzemiosła (po prawej) i dochodząc do zamkniętej dla ruchu ul. Freta, przy której tłoczno od restauracji w zabytkowych kamienicach. Tu jest także muzeum Marii Skłodowskiej-Curie. Skręcając w prawo w stronę Barbakanu mijamy dwa kościoły usytuowane naprzeciwko siebie. Ten po lewej stronie to barokowo-neogotycki kościół św. Jacka z klasztorem dominikanów. Wewnątrz kościoła znajdują się nagrobki z lat 1607-1612 oraz kaplica ofiar Powstania Warszawskiego (ukrywało się tu w tym czasie i tu zginęło ponad 1000 osób). Natomiast sąsiedni kościół zwany Rektorskim p.w. św. Ducha jest prowadzony przez paulinów i ma ciekawą historię sięgającą 1388 r.
Obok Barbakanu lub przecinając ul. Długą docieramy na Podwale, gdzie za XIII-wiecznymi murami obronnymi części staromiejskiej docieramy do pomnika Jana Kilińskiego, gdzie skręcamy przy kamienicy Pod Zegarem (słonecznym) i Zapieckiem docieramy do Rynku Starego Miasta z pomnikiem Syrenki Warszawskiej i zacisznej ul. Jezuckiej, gdzie dochodzimy do Kanonii i mijamy piękne zabudowane przejścia staromiejskie, dziś kryjące motele dla zachwyconych tymi okolicami turystów. Mijamy od tyłu katedrę św. Jana i przechodząc między galerią ZPAF, Dworem Dziekana Kapituły obok bramy prowadzącej do katedry docieramy do Pałacu Ślubów, połączonego z Zamkiem Królewskim - i samego zamku, na dziedziniec którego warto zajrzeć choć na chwilkę. Przecinając Plac Zamkowy - docieramy po lewej stronie, nad trasą W-Z i ul. Grodzką, do ciekawej ekspozycji kolumn, które wcześniej tworzyły trzon Kolumny Zygmunta, królującej przed Zamkiem Królewskim. Wzdłuż zamku docieramy do Pałacu pod Blachą z 1720 r., rozbudowanego przez podkomorzego Lubomirskiego, w którym mieszkał od 1798 r. Józef Poniatowski. Za pałacem schodzimy do Arkad Kubickiego - zabudowanej skarpy pod Zamkiem Królewskim, dopiero od roku udostępnionych do zwiedzania. Przed Arkadami znajduje się pomnik - bezgłowy szereg M. Abakanowicz. Schodząc od pomnika do Wisły ku portowi żeglugi rzecznej zostajemy po tej stronie Wybrzeża Gdańskiego i dochodzimy pod Mostem Śląsko-Dąbrowskim ul. Nowy Zjazd do rynku na Mariensztacie, do fontanny z amorkami i wchodzimy do góry w stronę Krakowskiego Przedmieścia, przy kościele św. Anny.
Na tyłach klasztoru Karmelitów Bosych udajemy się do ślimaka na Karowej i schodzimy z niego w dół w prawą stronę na dróżkę tyłami najstarszych zabudowań Uniwersytetu Warszawskiego, mijając po prawej Pałac Kazimierzowski aż do parku przy ul. Oboźnej i okolic Piwnicy pod Harendą. Przecinając park udajemy się do ul. Topiel, w którą skręcamy w prawo przy Domu Strażaka, mijamy dalej skwer Fijewskich i docieramy do Tamki w okolice multimedialnego Muzeum Chopina i schodzimy Tamką do pomnika Syreny nad Wisłą, by przy Moście Świętokrzyskim skorzystać z komunikacji miejskiej i udać się do prawobrzeżnej Warszawy.
Nawiguj


Jaka będzie pogoda?

traseo

Traseo.pl to portal oraz darmowa aplikacja mobilna na urządzenia z systemami android lub iOS. Znajdziesz tu ponad 200 000 tras! Możesz nagrywać własne ślady podczas wycieczek lub podążać trasami pozostałych użytkowników. Szukaj inspiracji wycieczkowych.

Rób zdjęcia, dodawaj opisy, a później wyślij zapisaną trasę na Traseo.pl. Będziesz mieć możliwość dodatkowej edycji danej trasy. Możesz również podzielić się nią z innymi użytkownikami Traseo lub zachować jako prywatną tylko dla siebie. Sprawdź wszystkie możliwości Traseo, zainstaluj aplikację i ruszaj na szlak!

Przyda się na spacerze

Okazje

Lubisz spacery ale nie lubisz przepłacać za artykuły do trekkingu? Sprawdź kody rabatowe EMPIK oraz promocje i zniżki w innych sklepach online!

Czy warto spacerować?

Spacerowanie przynosi efekty. Regularne spacery pomagają w walce ze stresem, a także pozytywnie wpływają na układ krążenia. Wpływają więc pozytywnie zarówno na zdrowie psychiczne, jak i fizyczne. Ruch to ważna część naszego życia, gdy chcemy dbać o zdrowie. Nie każdy ma czas i ochotę na uprawianie sportu. Spacerowanie to prosta forma aktywności i dobra alternatywa dla wszystkich, którzy nie przepadają za sportem. Oczywiście, jeśli jesteś osobą aktywną sportowo, spacery będą świetnym dopełnieniem.

Dbanie o odpowiednią dawkę ruchu powinno być szczególnie istotne dla osób, które mają siedzący tryb pracy. Wprowadź codziennie spacery do swoich planów, a zobaczysz ich pozytywny wpływ na Twoje samopoczucie.

Ile powinno się robić kroków dziennie?
WHO podaje, że dzienna dawka kroków dla osoby dorosłej i zdrowej powinna wynosić pomiędzy 6 000 - 8 000 kroków dziennie. Natomiast osoby z przewlekłymi chorobami od 3 500 do 5 500 kroków dziennie.

Czy to dużo? Zależy dla kogo. Jeśli do tej pory nie zwracałeś uwagi na to i niewiele się ruszałeś, warto zacząć od krótkich spacerów i stopniowo zwiększać liczbę kroków, by się nie zniechęcić. Oczywiście im więcej kroków, tym więcej korzyści, jednak nie warto popadać w skrajności. Każdy ma czasem słabszy dzień lub gorzej się czuje. Nie zmuszaj się wtedy na siłę do zrobienia odpowiedniej liczby kroków. Jeśli twoje ciało domaga się regeneracji, pozwól sobie na to.

Chodzenie na spacery to świetny pomysł na spędzanie czasu z najbliższymi. Dlaczego nie połączyć przyjemnego z pożytecznym? Umawiasz się regularnie na kawę z przyjaciółką? A może codziennie wieczorami siedzisz przed telewizorem z drugą połówką? Spróbuj zaproponować inną formę spędzanie czasu i wyciągnij najbliższych na spacer, jeśli pogoda jest sprzyjająca.

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!
Wróć na leczyca.naszemiasto.pl Nasze Miasto