Produkty tradycyjne Województwa Łódzkiego. Zobacz, jakie smakołyki są na liście

Tradycja:
We wisi Felinów w latach 50-tych ubiegłego stulecia wypracowano recepturę produktu o nazwie szynka wieluńska z lagi. Jest to tradycyjna metoda wytwarzania szynki, której specyficzne właściwości wynikają z jakości mięsa, proporcji lagi oraz wędzenia w naturalnym dymie. Mięso jest peklowane w ladze przygotowanej z wody, soli oraz przypraw: ziaren pieprzu, ziaren ziela angielskiego, liści laurowych, czosnku, kolendry i goździków, przez okres 4 tygodni. Wędzone jest wyłącznie drewnem z drzew liściastych, takich jak: dąb, olcha oraz wiśnia z niewielkim dodatkiem jałowca. W środkowej Polsce do wędzenia wykorzystywano „wędzarnie, składające się z paleniska, przewodów dymnych oraz ze starej drewnianej beczki bez dna. Na górnych krawędziach beczki opierano dość gruby drąg, na którym wieszano produkty przeznaczone do wędzenia. W czasie wędzenia wylot beczki zasłaniano starą szmatą. Do wytwarzania potrzebnego dymu w wędzarni używano zwykle drewna olszowego lub dębowego” (J. P. Dekowski, „Z badań nad pożywieniem ludu łowickiego (1880-1939)” [w] „Prace i Materiały Muzeum Archeologicznego i Etnograficznego w Łodzi”, Seria Etnograficzna nr 12, Łódź 1968). Z przeprowadzonych przez Muzeum Archeologiczne i Etnologiczne w Łodzi ankiet etnograficznych wynika, że szynka wieluńska z lagi to produkt, który wywołuje „emocje” i przywołuje wspomnienia. Stosowanie od lat tej samej receptury wraz z doświadczeniem przekazywanym ustnie z pokolenia na pokolenie sprawia, że szynka charakteryzuje się niezmienną jakością oraz specyficznym smakiem i zapachem.