Historia świątyni przy ul. Joanny Żubr, pierwotnie w całości drewnianej, sięga początków XVI wieku (pierwsza zachowana wzmianka pochodzi z 1515 r.). Została zbudowana, wówczas na dalekich peryferiach Wielunia, w intencji uchronienia miasta przed morowym powietrzem. Wykonana w stylu zbliżonym do kościołów typu wieluńskiego budowla swój pierwotny charakter zatraciła w połowie XIX wieku, kiedy drewnianą nawę zastąpiono murowaną. Pozostawiono oryginalne prezbiterium z charakterystycznym dla typu wieluńskiego kształtem – wielobocznym o konstrukcji zrębowej.
W latach 70. XX w. kościółek gruntownie odrestaurowano. W świątyni znajdują się trzy renesansowe ołtarze, gotycki krucyfiks, barokowe i późnobarokowe rzeźby świętych oraz obrazy z XVII i XVIII w. W murowanych ścianach wykonano pseudogotyckie otwory okienne oraz wejście zamknięte ostrołukowo. Orientowaną budowlę pokrywa gontowy dach wspólny dla nawy i prezbiterium.
W 2000 r. kościół św. Barbary stał się parafią
Kiedy Wieluń rozrósł się o duże osiedle domów jednorodzinnych, zwane „za szpitalem”, sytuacja dojrzała do podniesienia świątyni do rangi parafii. W sierpniu 2000 r. abp Stanisław Nowak erygował nową parafię pod wezwaniem św. Barbary Dziewicy i Męczennicy. Rok później poświęcono fundamenty pod nowy, murowany kościół, przylegający do zabytkowej świątyni. Jego budowa jeszcze się nie zakończyła, co nie przeszkadza organizować w nim nabożeństw. Proboszczem parafii nieprzerwanie od ponad 20 lat jest ks. Jarosław Boral.
Archeologiczna Wiosna Biskupin (Żnin)
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?