Zmarła Honorata Skoczylas- Stawska, Honorowa Obywatelka Wielunia. Jutro zostanie pochowana na wieluńskim cmentarzu

- Język i literatura stanowią o kulturze narodu, o jego wielkości – mawiała ta niestrudzona strażniczka czystości języka polskiego. Ci, którzy ją znali przywykli już do tego, że nawet podczas luźnej rozmowy wytykała rusycyzmy
i inne „nieczystości”, które wkradały się do mowy potocznej języka polskiego. Dokładna i skrupulatna, wymagająca i konsekwentna – tak zapamiętają ją studenci i środowiska naukowe z Poznania i Wielunia.

Honorata Skoczylas – Stawska urodziła się 29 października 1934 roku w Dąbrowie pod Wieluniem. Po ukończeniu Państwowego Liceum Pedagogicznego w Wieluniu, rozpoczęła studia polonistyczne na Uniwersytecie Poznańskim. Po ich zakończeniu przez cztery lata uczyła języka polskiego w VII Liceum Ogólnokształcącym im. Dąbrówki w Poznaniu. Po powrocie na Uniwersytet im. A. Mickiewicza w Poznaniu objęła stanowisko asystentki w Pracowni Archiwizacji Gwar przekształconej następnie w Zakład Dialektologii Polskiej. Właśnie z tym miejscem Honorata Skoczylas-Stawska związała swoją działalność naukową i dydaktyczną aż do emerytury. W 1970 roku uzyskała doktorat na podstawie pracy „ Fonetyka w gwarach dawnej ziemi wieluńskiej”. Była autorką dwóch książek z zakresu językoznawstwa i prawie 50 artykułów naukowych. Współtworzyła także wydawnictwa zbiorowe, w tym m.in. „Atlas języka i kultury ludowej Wielkopolski”.

W środowisku naukowym miała opinię doskonałego dialektologa i znakomitego badacza terenowego. Zjeździła kilkadziesiąt wsi prowadząc badania nad zanikającą gwarą, nie opuściła w tym także swojej rodzinnej Dąbrowy, publikując na jej temat książkę „Fonetyka gwary Dąbrowy w powiecie wieluńskim”. Swoje studia, których wynikiem było kilka kolejnych artykułów, poświęciła także postaci Hieronima Spiczyńskiego z Wielunia, renesansowego pisarza, który był pierwszym znanym tłumaczem Pisma Św. z łaciny na język polski wydanego drukiem.

Wyniki swoich badań dr Skoczylas-Stawska prezentowała podczas licznych konferencji naukowych, była też czynnym wykładowcą. Prowadziła wykłady z językoznawstwa w tym z gramatyki opisowej współczesnej polszczyzny.

Mimo iż od dawna mieszkała w Poznaniu, z Wieluniem utrzymywała stały kontakt udzielając się m.in. w Wieluńskim Towarzystwie Naukowym i publikując artykuły w „Roczniku Wieluńskim”. Bywała częstym gościem w Muzeum Ziemi Wieluńskiej, o którym mówiła iż „jest ono autentyczną skarbnicą kultury materialnej i duchowej mieszkańców Wieluńszczyzny”. W uznaniu jej zasług dla kultury ziemi wieluńskiej w roku 2006 Rada Miejska przyznała Honoracie Skoczylas-Stawskiej zaszczytny tytuł Honorowego Obywatela Wielunia.