Zespół Szkół nr 4 w Wieluniu doczekał się monografii. Dzisiaj promowano książkę w bibliotece

Wśród gości nie zabrakło zarówno absolwentów szkoły jak i grona pedagogicznego. O tym skąd wziął się pomysł publikacji mówiła Grażyna Urbaniak-Kopczyńska, która była dyrektorem placówki od 14 lat, a pracę w ZS nr 4 rozpoczęła w 1988 roku.

- To moje ostatnie zadanie dyrektorskie – mówiła o wydaniu publikacji książki, nad którą prace trwały trzy lata Grażyna-Urbaniak-Kopczyńska, pod której redakcją powstała publikacja. - Inspiracją do stworzenia książki było sprawozdanie z działalności szkoły z 1932 roku, które otrzymałam od pani Bogumiły Kowalczyk, kiedy zostałam wicedyrektorem w 1991 roku. Już wtedy pomyślałam, że byłoby dobrze, gdyby każda szkoła miała taki dokument, aby po latach można było zobaczyć, co się w niej działo i jakie miała sukcesy. Ale takim powodem faktycznym było zamknięcie szkoły 31 sierpnia 2010 roku. Już w marcu 2010 roku na Radzie Pedagogicznej rzuciłam hasło „Napiszmy książkę i ocalmy naszą szkołę od zapomnienia”. Byłam wzruszona, kiedy grono pedagogiczne odpowiedziało, że to świetny pomysł, bo szkoła zasługuje na to, by pozostawić po sobie ślad.

Pierwsza pomoc w tworzeniu monografii, która ma bardziej charakter wspomnieniowy niż naukowy zaoferowała Barbara Walczak. Zajęła się poszukiwaniem materiałów i przestudiowała wszystkie protokoły szkolne począwszy od 1968 roku aż do 2010.

- Robiłam to po nocach, bo pracowałam. Pamiętam, że gdy wybijała godzina 3 nad ranem kładłam się spać, bo na ósmą szłam do pracy – mówiła Barbara Walczak, której jako pierwszej za ogromy wkład w powstanie monografii dziękowała Grażyna Urbaniak-Kopczyńska.

Swój wkład w tworzeniu publikacji mieli także: Ilona Kuźnik, Elżbieta Pychyńska, Anna Lach, Agata Jaworska, Otylia Kaczmarek i Anna Jasińska-Olejnik. Dzisiaj wszyscy odebrali podziękowania za trud, który włożyli w pracę nad publikacją. Nie zabrakło też podziękowań dla osób nie związanych z Zespołem Szkół nr 4, którzy również przyczynili się do powstania książki.

Spotkanie, które odbyło się w niezwykle miłej atmosferze uświetnił montaż słowno-muzyczny w wykonaniu uczniów II LO w Wieluniu. Klasa o profilu aktywności twórczej przeczytała także wspomnienia spisane przez absolwentów Zespołu Szkół nr 4.

- To placówka z zasadami. Po jej ukończeniu spełniam się zawodowo jako kucharz. To była bardzo dobra decyzja w moim życiu, a do czasów spędzonych w szkole zawsze będę powracać z sentymentem. Moim zdaniem szkoła to ludzie, a nie mury, co w Zespole Szkół nr 4 zawsze dało się odczuć. Panowała tu niezwykła atmosfera - wspomina jedna z absolwentek szkoły.

- Dla mnie to wielopokoleniowa szkoła. Uczyłam się w niej ja, moja córka, siostra i córka mojego brata - dodaje druga absolwentka.

Okazją do cofnięcia się w czasie było spotkanie przy kawie, które odbyło się po promocji książki. Można było kosztować także dania, które na tę okazję przygotowali podopieczni Warsztatów Gastronomicznych.

Grażyna Urbaniak-Kopczyńska zapewniała, że dyrektorką szkoły czuje się do dziś, dlatego co rusz zagląda do budynku przy Krakowskim Przedmieściu, gdzie kiedyś mieściła się szkoła, a od kilku miesięcy budynek należy do prywatnego inwestora. Wspólnie z naczelnikiem wydziału edukacji wieluńskiego starostwa Zenonem Kołodziejem, będą próbowali przekonać go do tego, aby w jakimś stopniu budynek nawiązywał do tradycji związanej z istnieniem szkoły.

- To tutaj przez 40 lat uczniowie zdobywali konkretny fach w takich zawodach jak: kucharz, cukiernik, piekarz, mechanik samochodowy czy krawiec. Z biegiem lat w niepamięć odeszły popularne wcześniej zawody m.in. takie jak szewc, jubiler czy kowal - wymienia Grażyna Urbaniak-Kopczyńska, która za pomoc w przygotowaniu do zawodu uczniów dziękowała Cechowi Rzemiosł Różnych, z którym współpraca od samego początku do końca układała się rewelacyjnie.

Dzisiaj pani dyrektor najbardziej brakuje uczniów.

- Uwielbiałam jak wchodzili do mojego gabinetu oznajmiając, np. że wygrali konkurs. Zarówno zespół nauczycieli jak i uczniów był bardzo zgrany. Żyliśmy tu jak w rodzinie. Może dlatego w przygotowaniu książki pomagało tak wiele osób związanych z placówką - cieszy się Grażyna Urbaniak-Kopczyńska, która nie ma wątpliwości, że szkoła która wykształciła wielu mieszkańców zawsze będzie częścią Wielunia.

- Kiedy mówi się Cambridge wszyscy wiedzą, że chodzi o Zespół Szkół nr 4. Tak nazywano naszą szkołę. Nie ma pojęcia dlaczego, ale może dlatego, że przychodzili do niej uczniowie, którzy mieli problemy z nauką, a tutaj mogli skupić się na zdobyciu fachu w konkretnym zawodzie i rozwijać swoje umiejętności - dodaje Grażyna Urbaniak-Kopczyńska.

Wytrwałości przy tworzeniu publikacji gratulowali jej i gronu pedagogicznemu przedstawiciele powiatu, dyrektorzy placówek oświatowych na terenie gminy, radni, rodzina, przyjaciele i licznie zebrani goście.

- Wiem, że przez te trzy lata było trochę łez i nerwów, bo to strasznie żmudna praca, ale dzisiejsze spotkanie jest jej zwieńczeniem, a odbiór społeczeństwa pokazuje, że było warto. Tej szkole się to po prostu należało - mówiła Maria Aleksandra Wilk, przyjaciółka Grażyny Urbaniak-Kopczyńskiej, która przez pewien okres czasu także pracowała w Zespole Szkół nr 4 w Wieluniu.

Zenon Kołodziej z wieluńskiego starostwa nie miał zaś wątpliwości, że trzeba mieć "charakter", aby doprowadzić takie dzieło do końca. Ma nadzieję, że w ślad za Zespołem Szkół nr 4 w Wieluniu pójdą pozostałe szkoły.

Książka została wydana w nakładzie 500 egzemplarzy. Można ją kupić w sekretariacie ZS nr 3 przy ul. Sieradzkiej lub w Cechu Rzemiosł Różnych przy ul. Targowej w Wieluniu. Dodajmy, że w Powiatowej Bibliotece w Wieluniu można podziwiać wystawę fotograficzną przedstawiającą dzieje Zespołu Szkół nr 4 w Wieluniu.

Czytaj także w piątkowym wydaniu Dziennika Łódzkiego.